Nezahat Yeniçeri Bitlis’te dünyaya geldi. Zonguldak Öğretmen Okulu’ndan mezun oldu. Son olarak Eskişehir Anadolu Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Edebiyat Bölümü’nden mezun oldu. Severek yaptığı öğretmenlik mesleğini yıllarca sürdürüp emekli oldu. Marmara Sanat Akademisi’nde senaryo yazarlığı ve seslendirme eğitimi, Bahçeşehir Üniversitesi’nde drama eğitimi, Ayla Algan İstanbul Drama Sanat Akademisi’nde oyunculuk eğitimi, Anka Koçluk’ta yaşam koçluğu ve öğrenci koçluğu eğitimi aldı.

“Ağırlığı olmayan yüktür sevgi Kendi gölgesinde serinler kimi insan Kimine dar gelir gökyüzü mavisi Şiir ki tüm bunların ötesinde bir yerde Nal döktürür düş atlarına her gece Bir de kaçış hızı olsaydı ölümden” … “Gündüz olsa, olmasa hiçbir şey Gözlerini kısıp oynarsın güneşe karşı Renklerine ayrılır kirpiklerden sızan ışık Yan yana akan durgun ırmaklar gibi Dökülür içine şiir olur Yansır bir güzelin yüzünden Sonra sevda olur, hayal olur, söz olur”

bana sakın güz geliyor toplanalım deme ben en çok güzde severim dağılmayı aşk için çıkar ortaya bütün renkler sana olmadı turuncuya tutunurum sarıya kahverengiye ve yağmura belki... güz ayrılıktır tutulmayalım deme sakın aldanma kırlangıçların göçtüğüne tellere bak serçeler de özlemeyi öğrendi benim gibi gelecek günleri bekliyoruz ufkun ötesinde bilirim ki her güz bahar saklar içinde...

Bir dünya isterim yalansız olsun İnsanlar isterim çıkarsız sevsin İnsanlık adına gerçek bir yürekle Bir ülke isterim kardeşçe yaşanılan Dostlar isterim gerçek olan Mert olan kardeşçe, insana yakışan Özgürlük isterim Dağlar gibi, rüzgâr gibi, sevda gibi El ele kardeşçe, insanca

suskun oğullarını ateşte sınayıp, upuzun sebepler topluyorlardı, tanıdık yitik kurşun hedeflerden yol çizdik dövmeli alınlarına şaşırıp geri dönmesinler dedik! arada kır saçlarını çalı dibi yapıp ağlaşan kadınlardı, adlarını kocalarını sorduk, bilemediler gözlerinden akanın tadını kirpiklerinden geçirip uzattılar, tuzluymuş içtikleri ant gibi dağ oldu yarıldı yığıldı kaldı önlerindeki peştamalın zikzak dikişleri gibi kıvrılıp yayılıp genizleri yakan acıların kokusuydu ki (Arka kapak)

Karganın Mürekkebi Kısa Özet Dışarıda bırakıldım İkinci seçildim dışarıda bırakıldım Solaktım Başımın çaresine nasıl bakardım İkinci sorumlu bendim İkinci sırada geldim yön olmadan Süt istiyorum İlk tercihimi ilk seçimimi ve bütün o imaları Vardı bir geride kalan ki kaldım Yıprandı yara aramızda Göğüslerimizi birbirine sürttüğümüzde -Alo kardeşim alo alo oradaki kardeşim

Beni bana bırak Öyle küçük şeyler düşünme Sevgi koca bir olgudur Dağdır Irmaktır Denizdir Sevgi bir Ufuk gibi uzun yürektir Özlemlerle dolu da olsa sana sevgim Zeytin ağacı gibi asırlar saklı kalır Yüreğini parça parça katlıyorum Avucumun içinde seni yaşıyorum Hisler bazen acı bazen mutluluk Uzun yolculuklara çıkaran Elimde bir Elmalı şeker Çocukluğumu Yaşar gibi yaşıyorum senin aşkını Beni bana bırak öyle küçük şeyler düşünme

On birinci sigaramı içiyorum şimdi Balkonda renkli iç çamaşırları ve havlular Karşı komşum Âdem amca Köşeye saklanmış sigara içiyor yine Babam dün gece Yeşilçam filminden etkilenmiş Anamı satan ben Babamı satan ben Diye çıkıyor evin merdivenlerini Yüzünde her zamankinden farklı bir ifade Bu sefer kumarda kazandım diye sarılıyor boynuma Yirmi yıldır hayatımdaki en büyük değişiklik Babamın kumarda kazanması oluyor.

Bütün bunları bir yeraltı dünyasından yazıyorum sunduğun şarap gönül tasından gönül tasıma insan mutfağa girer ya önce kabına sen de kalbimden girdin bana

Ölümün kol gezdiği yerde ağır göz kapakları hayatın hızlı kan akışı, derisinde açık yarası şimdi insanlar diken üstünde yürüyorlar “ölümlerden yaşama” -ya sonra…

Annemin sığınaksız ezeli sakar vasisi Babamın ayağında eğreti duran, rutubetli yırtık terliği Ağabeyimin ‘familyanın değişiği’ diye sevdiği Tanrı’nın başı secdeye varmamış dilsiz fahişesi diye yerdiğiyim Aşkın robdöşambrlı kedisi Klinik psikiyatrinin iflah olmaz cezai ehliyetsizi Mahallenin çift başlı ahlak silsilesiyim Fakültenin onur belgeli pejmürde bitlisi

Ölümlü birinden doğmamış gibi Benim yanlışlarımı düzeltme Bu neyin cesareti Bizim sahiller denize diktir Böyle düz sahiller korkutur bizi Eski kabilelerin göçleri Uzak diyarlardan baskına gelir Tek gözlü korsanlar gibi

''her karmaşık görünen birer aynadır sislerin ve gözlerin açık olmasına dayanır yüzeyine başını çevirenin kendini görmeyeceği ayna benzetmenin gerçek bir aracı olmadığı için her görünenin olamayacağı bir dünya kesinlikle bir sır olarak kalacaklar motor çarklarına döndüğü yaprakların tasavvurlardan şimdiye kadar bir çok şeyi arayanlar oldu sesinizi benzettim en onulmaz rüyalara kurgu olduğunu karşılarında duran şeylere söylerlerken yakaladım onları''

uzun boylu değilim uzun lafın kısası türünden ağzımda lafları yuvarlar dururum anlaşılmaz. yakışıklı ve bilge birilerine benzetse de birileri ben haddimi bilirim dalga geçerim kendimle. bir ayağım çukurda üstelik çukurda olan ayağımın baş parmağı kırık. nedenini bilmem ama kadınlar sever beni ama kadınların sezgisinin gücünü bilirim adamdan anlarlar, her ne kadar adamdan saymasam da kendimi.

bir rüzgârın denizisin dalgalar sana ait köpükler sana bembeyaz kar sende beyaz beyaz

şiir kafese sığmaz sığarsa şiir olmaz bundandır şiirlerimin isimsizliği. Altını çizersen bağırır, oysa sessiz bir çığlıktır imge. taş yerinde ağırdır derler ama taş değil ki şiir.

Kemal ÖZER Kenan Türkpençe'nin ilginç espiri ve paradoksları baş döndürücü. Mayıs-1987 sayılı Varlık'ta şiirlerine tam sayfa yer verdim. (1987-Cağaloğlu, İstanbul.) Emin ÇÖLAŞAN ...Fikirlerini takdirle karşıladım. İlk fırsatta röportaj için görüşmek dileğiyle, gözlerinden öperim. (1987-Hürriyet-Mektup) Ceyhun Atuf KANSU Kenan Türkpençe yakın geleceğin Cahit Sıtkı Tarancı, Orhan Veli Kanık çapında bir ozanı olma yolunda. (1978-Özgür İnsan Dergisi)

Bilseniz Ne çok bağışladım sizi Sevebilmek için

Ne muhteşem sıfatlarla seviyoruz onları Gerçeğin düşte eriyişi ruhun aşkta Anam bacım sevdam canım cananım Sonra birden araflaşıyor aklımız Gam kasavet ve gizli oyunlarıyla cehalet Kaburga kemiği hikayesi ve bilcümle safsata Dördün bire armağanı kadınbudu köfte Ve tanıklığı geçersiz dulavratotu Çok sevdiği için çok ama çok Her gün birkaçını vuruyor Dişi kuş vurmaya alışkın yüreğimiz Bu da gelir bu da geçer ağla ki Meme vermez yoksa gökler yerlere

Cemal Cengiz Gürkan şiir evrenimize Alaca Kuş Ağıtı adlı kitabıyla girmişti. İlk kitap için oldukça güzel şiirler söylüyordu. Boynunu büken bir çiçeğin duruşuyla, kayıt düşüyordu defterine. Gülü yudumluyordu. Vicdanın ve derinden derine bir başkaldırının şiiriydi Alaca Kuş Ağıtı. İkinci kitabında yatağını derinleştirerek geliyor sevgili Gürkan. Daha kısa ve daha yoğun şiirler söylüyor. Suları daha gümrah... Gözyaşının yanında haddini bilen okyanustur şiir, diyor bir dizesinde. Öyledir! İkisi de tuzlu sudur