Geçmişe uzan barış büyüten dallarınlaBırak, elemlerin okunsun saçlarındanSancılarının darp izleriOmurganda sağlam bir kemikVarsın, unutturmasın ruhuna çimdiğiniSerzenişin evrilsin tekâmüleIşığa hazırlasın utandığın yenilgileriniElif Burcu ÖzkanGeceye varmak zorKâinatın zembereğinden boşluğa çakılıyorumAma yağmur değilimSızıyorum, dört duvar arasındaBedenimden çıkamayan şeyle bölünüyorumRuhumu en ince yerinden kazıyıpNefes çekiyorumEsra Dökmen

Her yeni şiir kitabında kendini aşan Özgür Laleoğlu için zarlarımı bir kez daha atıyorum. Şiir yoldaşlığı adına. Cezmi Ersöz Coşkuları, sevgiyi, hüznü ve özlemleri doğaya savurmanın, insana dokunmanın başka yoludur şiir. Şiir aşktır. Bir insandan diğer bir insana akan sevgidir, öfkedir, hicivdir, sanatsal meydan okumadır. Özgür Laleoğlu'nun şiirlerinden bize ulaşan o güzel duygulardan, coşkudan etkilenmemek mümkün değil. Kemal Siyahhan

özlüyorum zaten yanındayken de özlüyordum ki kâh içime alıyorum kokunu gözlerini gülümsemeni kâh yanımda oturtuyorum her halini yine de senin yerini tutmuyor o kahrolası uzaklık duygusu işte elimi uzatıp dokunmadığımdan oluyor hepsi nedense

Sinesinde, aksak kuşların gürültüleri Gam taşıyan bağrı Ve Kısa yürüyüşlerinin sahibidir gülistan.

yürüdükçe yüzleri maskeli insanlar çıktı karşıma sokak köpeklerini jurnalleyen monologlar çıktı yolun karşı tarafı çiftlere ayrılmış bando cümbüşü bu tarafı fi tarihinden yazgılı, serkeş başım gözüm üstüne bir tohumu bahar düşünden uyandıracak

Böyle azgın ve uslu Öyle sarmaşık ve korkak Çünkü bütün öykülerin krallığı Çelişkinin tahtında Pay biçer ömrüne gidenden ve kalandan Yakandan ve yanandan Ne acısı acıdır Ne bildiği insan kendisidir artık

HİDAYET KARAKUŞ (Şair, Yazar): Can Ceylan'ın şiirlerinde yeni, irkilten imgeler var. Dili yalın, bir o kadar da tutkulu. Yer yer gerçeği zorlayan, aykırılıklar taşıyan dize kurguları; genellikle yalınlığı, lirik söyleyişi yakalamış dil tadı yaratmış. Dörtlüklerinde şaşırtıcı buluşlar dikkati çekiyor. Adının hakkını da veriyor, canını koyuyor şiire. Özgünlüğü dize kurgusunda, yaşama eleştirel, devrimci bakışında yatıyor. Can Ceylan, şiirimizde yeni bir ad olacak. HÜLYA DENİZ ÜNAL (Şair, yazar): Can Ceylan'ın

Tanrının uyuduğu saatlerdi anne... En çok avucumdaki sıcaklığı sordular... Bakışlarımdaki umudu... Seni sordular, bütün kardeşlerimi anne... RosaTarlovsky de Roisinblit'i... Patricia'yı... Jose Manuel'i... BobySands'ı sordular anne... Zilan deresinde kaybolan kardeşlerimi... Tehcirde ekmek dağıtan Maria teyzeyi, Dersim'i sordular... Plaza de Mayo büyükannelerindeki direncini sordular... Halepçe'nin kuşlarını, kaçakçıları, bombaları, Roboski'yi ölümü ve suskunluğumu sordular... Burkina, Cibuti, Moritanya,

Meme uçlarımda Yanlış okunmuş öpmeler Deliliğin göllerinden geçerim Yolunu kaybeder balzamin Telaşlanır şehir Kediler köpekler telaşlanır

sana. sana yazıyorum kendimi dinle. konuşuyorsun: sesin dünyanın iç çekişi! şefkatin barınağı büyük diriliş! gezegenler kanıma gül dikiyor ağzını her açışında...la la laaa! sözcükler de sever

Mutfak imgesinin bütün anlamlarının gözlerimin önünde, bombardıman olduğu caddelerden geçiyorum. Smile & Go! spotlu reklam panosunun ışıkları cenaze arabasında ışıyor. Para ile tanımlara varmış bir kalabalığa çarpmak üzereyim. Ça ça ça -Çarptım. Sendeledim. Düşmedim. Gençliğimi kıskandı ciklet çiğneyen yuppie. Ahahahaha 1997. Behçet Necatigil'in Evler kitabı ruhu gibi bir sokaktayım nihayet. Bu yokuşun başında benim evim de var. Saklambaç oyunlarındahelaya saklanabileceğin bir tek göz, bir yuva. Ben hi

Delikli Aldo ve ben Garda Gölü'nün yüzölçümünden sallandıkça Galata'ya Karanfil kokacağımızı nerden bilebilirdik Sene-i devriyesinde dostluğumuzun Biçimsiz şehirler aldık Onofrio Panvinio gravürleri Tek arşında geçtik tütün tüccarı Selim'i Sırtını İsveç Konsolosluğu'na dayamış üç çocuk Kürtçe şiir okuyor tedirgin es'leri Her an bir meşrunun uzanabilir elleri

Gerçek bu.. Ne aldattım Ne de ihanet ettim Sadece yazdım... Bir seni Bir de gidenleri anlattım... Onlar ölümü Bense onları yazmak gibi

Biz ölümü içerden bildik Ferda Kalbin kırılma sesinden Kimsesizler mezarlığında Mihri Müşfik'in Bozulmadan uyuyan cesedinden Aşiyan'da iki komşu ölü Buluşur el ayak çekildiğinde ve doktor Sabiha ve İstanbul ve sis sississs çekilir çekilecektir Bir çocuk amentüsü dillerde Dünya kalbimiz içre Atlıkarınca şenliğinde elbet dönecek dönecek dönecektir

Dokununca, aşk olur ve artık her şey şaşırtılıp yeniden dikilmiş çiçekler gibi tedirgin ve hevesli, kökler yeniden arar ve bulamaz belki de gövdesini su şaşırır, belirsiz bir ufuk, bulanık görüntü... Dokununca çünkü, aşk olur olmazsa felaket olur.

... Mühürdar, Korku çiçeğini kefene sardım. Duvarımda büyüyen yabani bir ottu aşk, Okşadım. Bildi, Bir beyaz serçeydi gönülde büyümeye aşeren ay. Çocukluktu, Erişte kesilen tahta sofralarda kalan. Kelamdı kirpik yaraya ayan Ve Tuşba bereketti aşk kanayan... / Bir kan sadece bir gölde kül olabilir mi?

Gördüm, ağzından ellerime akan yeşil gerdanlık bu Kasıklarımın sesine boyluboyunca tutuşan başaklar Bulutlu şehrin gözleriyle sarıldı geyikli aynalara Ben unuttum, dörtnala giden ıslıklı gemide rüzgargülünü Ah sevdim, ağırlığımca şebnem leyl yüzüne mahcup Tuz içinde su taşına melankolik ve hayatı biliyor güneş dudakları Biliyor da Şah damarıma duran bülbül içiyor esmer kanımı ömrüme meyilli Gördüm: Dişi bir parsın elâ gözleri vardı. bulutlu bir şehirde Öldürdüm aşkı

Bu da göğün cüreti bu bitimsiz iskele, Duvarcıyken umutlanmak başka İçimde bir dolgunluk hissediyorum Hemen incelmeye koyuluyorum Bu, gövden -Yüreğimi yokluyor... Zift görür, kalafatta renklenir de gövde Sonsuzda direttiğimi, bir'ini Şu!...işte şu köpüren, balık sürüsü!.. -M a v i l i k! benim Mavilik Bulantı sırf kaçak - neyin nesi

Şiir en zenci yanımızdır.

Seni anlayan olmamalı dedim kendinde İttim kendimi çıktım dışıma