Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana Türkiye'nin dış dünya ile olan ilişkilerinin özünde değil biçiminde bir değişiklik ortaya çıkmıştır. Bu zaman kesitinde Türk ekonomisini dünya kapitalizminin dinamik merkezleri tarafından şartlandırılıp biçimlendirilmeye devam etmiştir. Eşitsizlik temeli üzerine oluşturulmuş çevre-merkez ilişkileri bu niteliği korudukça, Türkiye ve benzer durumdaki ülkelerin temel sorunları çözmeleri olası görülmemektedir.

Bu kısa çalışma, kapitalist sistemin işleyişinin doğurduğu sonuçlardan biri olan, borç sorununu tahlil etmeyi amaçlıyor. Azgelişmiş ülkeler mukayeseli üstünlüklere ve serbest ticarete uyum sağlamaya dayalı büyüme yaklaşımını terk etmedikleri ve "gelişmelerin" tüketim modelini taklit etmeyi sürdürdükleri sürece, borç sorunu da gündemde kalacağa benziyor. Nitekim bazı teorisyenlerin ileri sürdükleri gibi, 1980'li yılların başında ortaya çıkan "borç krizi" salt dünya ekonomik krizinin bir sonucu değildir. Bağı

Henüz 1902 yılında yayımlanan “EkonomikPsikoloji” dönemin Avrupa ufkunda – kolayca unutulduğuna göre – gerçek bir yer alamamıştı. Oysa, son yüzyıl byunca gerek Marksizm içinde, gerekse dışında ekonomi – politiğe yöneltilen eleştirileri sezgisel bir nüve halinde de olsa barındırıyordu: Öncelikle ekonomik çözümlemenin çıkış noktasını artık “kullanım değeri” üretimi olmayacaktı; yani Aydınlanmanın ünlü “Ansiklopedi”sinden Adam Smith’e varıncaya dek pek çok yerde rastlanabilecek ideal “iğne fabrikası” modelinin