Karısını uyandırmaya çalıştı ama olmadı. Korkmaya başladı, komşularından yardım istedi. Zewê kendine geldiğinde evin girişindeki tahta divanda yatıyordu; başında ıslak bir havlu, karşısında da komşu kadınlar vardı. Zewê yerinden fırlayıp kalkmaya çalıştı ama komşu kadınlar üzerine çullandılar. Zewê avazı çıktığı kadar, yeri göğü inletircesine, “Zarokên miiin, zarokên min ji min dizîn, xeberê bidin cendermeyan, zarokên miiiin1” diye çığlıklar attı ve tekrar kendinden geçti. Zewê bir haftayı yüksek at

O gece ana kız kucak kucağa uyudular tek kişilik hasta yatağında. Bu, Heşin’in çok uzun süredir özlemini çektiği bir kucaklaşmaydı… Tek kişilik hasta yatağında iyileşmesi gereken iki kişi vardı aslında. İkisi de görme kaybı yaşıyordu. Heşin birkaç gün önce görme kaybı yaşamaya başlamıştı ama Elif görme yetisini kaybedeli çok olmuştu. Kızlarının kişilik, kimlik ve yaşamları üzerine kurduğu tahakkümle kendini güçlü hissediyordu. Elif’in takındığı bu tutumun, aslında çocukluğundan beri hayatında olan erkekleri