Biz ölümü içerden bildik Ferda Kalbin kırılma sesinden Kimsesizler mezarlığında Mihri Müşfik'in Bozulmadan uyuyan cesedinden Aşiyan'da iki komşu ölü Buluşur el ayak çekildiğinde ve doktor Sabiha ve İstanbul ve sis sississs çekilir çekilecektir Bir çocuk amentüsü dillerde Dünya kalbimiz içre Atlıkarınca şenliğinde elbet dönecek dönecek dönecektir

bu dağları yürüdüm bu çayırları bu manastır ayininden çıkmış eğik başları gördüm beş yaşında bir çocuğun kalp röntgeni elimde sonra emarlar derin analiz tomografi bu yüksek tansiyonlu evren bizim değil dedim bekledim büyümek beklemekti cebinde çok hasarlı bir hayat raporuyla balıkçı yaka İspanyol paça çiçek çocuklar che guevera romantizm bir filmdi on üç otuz sularında gazozuna dünya bu arnavutkaldırım bu inadına iğde kokan yollarda

Hayatın derinlerine kulaç atmaktır yazmak. Yaşam diye önünüze asılan fotoğrafın tek gerçeklik olmadığını bilmenin, fotoğrafın ardındakini keşfe çıkmanın öyküsüdür. Hayatı içine çekmek, yüzeydekini değil diptekini görmek arzusu... Bundan daha has bir varoluş biçimi bilmiyorum; işte, bunun için şiir!