bu dağları yürüdüm bu çayırları bu manastır ayininden çıkmış eğik başları gördüm beş yaşında bir çocuğun kalp röntgeni elimde sonra emarlar derin analiz tomografi bu yüksek tansiyonlu evren bizim değil dedim bekledim büyümek beklemekti cebinde çok hasarlı bir hayat raporuyla balıkçı yaka İspanyol paça çiçek çocuklar che guevera romantizm bir filmdi on üç otuz sularında gazozuna dünya bu arnavutkaldırım bu inadına iğde kokan yollarda

Hayatın derinlerine kulaç atmaktır yazmak. Yaşam diye önünüze asılan fotoğrafın tek gerçeklik olmadığını bilmenin, fotoğrafın ardındakini keşfe çıkmanın öyküsüdür. Hayatı içine çekmek, yüzeydekini değil diptekini görmek arzusu... Bundan daha has bir varoluş biçimi bilmiyorum; işte, bunun için şiir!

Pandoranın Kutusu artık açıldı. Ancak eşit ve özgür bir gelecek için düşünülmesi ve yapılması gerekenler henüz bitmedi... Yolculuk devam ediyor...

20. yüzyıl kadınların kazanımlarıyla ilgili bize çok şey anlatacak... Filozof kadınlarımıza kulak verelim...

Neden bu kitabın adı, Dört Adalı? Aslında bunu çağrışımlarıyla düşünürsek, sanırım ad yerine oturur. Adalı olmak nedir? Bir adada yaşamaktır; yani anakaradan uzak bir kara parçasında ve dört bir yanı denizlerle çevrili bir yerde yaşamaktır. Bu anlamda, o, biraz Robinsonadı, bir adasal yaşama tarzının hikâyesini hatırlatır. Ne yapar RobinsonCrusoe? Şimdi felsefeciler ile bir roman kahramanının ne gibi bir bağı olabilir? Şöyle bir bağ olduğu düşünülebilir: Robinson'un yaratıldığı ethos ile Hobbes, Locke, Ber

oysa deniz linç halidir sözcüklerin şimdi zaman ejderha dişlerinde çiçeğe duran ceset yılana dönüşen hikaye akılların çok verildiği değil karnımızda terleyen makası filmin kesildikçe neresinden hangi külde tutukluk yapar son hangi taşına saçlarını şerh düşer cinnet. yüzkarası karadan karanlığın medea. değilin. o değil ilk ayıbı ihanetin sabahın tasmasını sıkan boynundan uzak o değil yapamayacağınız şeyleri yapan o ilk öff sesteki o ilk melal öf

19. yüzyılın filozof kadınları kulağımıza Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak diye fısıldayacak...

Kemal Kurdaş'ın ODTÜ'ye, ODTÜ'nün Ankara'ya armağan ettiği güzelim ormanda çok sayıda köpek gruplar halinde yaşıyor. Çünkü ailelerin aldıkları köpekler, çocukları sıkılınca sokağa atılıyor. Büyük kentlerin çevrelerinde, tatil yörelerinde benzer deneyimler yaşıyor hayvanlar. Canlı hayvanlara cansız oyuncak işlevi yüklemekte sakınca görmüyor okumuş yazmış görünümlü kişiler. Bir de son yıllarda yaşamları boyunca bir hayvana elini sürmemiş çoğu kişinin sosyal medya üzerinden kedi köpek fotoğrafları paylaşma mod

Franz Kafka, 29 Kasım 1922 tarihli vasiyetinde geride bıraktığı her şeyin istisnasız yakılmasını isterken şunları söylemiştir: Yazdıklarımın içinde yalnızca şu kitaplar geçerlidir: Hüküm, Ateşçi, Dönüşüm, Ceza Sömürgesinde, Taşra Doktoru ve Açlık Canbazı anlatısı... Bu beş kitap ve anlatı geçerli diyorsam tekrar basılmalarını ve gelecek zamanlara ulaştırılmalarını istediğimi söylemiyorum. Aksine tamamen yitip gitmeliler; benim asıl dileğim budur. Fakat artık yayınlanmış oldukları için kimseyi bunları elde e

Acının insanı güzelleştireceğini söyleyen Dostoyevski, sevebilmek için de acımanın zorunluluğuna inanır. Günlük yaşamı şekilsiz hümanizmasıyla cehenneme dönüştüren Dostoyevski aynı zamanda pasifist iradeyle insanı azaltmıyor mu? Abartılı tesadüflerle örülmüş Ezilenler romanında yaratılan tiplere bakarak bu soruya yanıt verebilirsiniz.

Yalnız Rusya'da değil, Rusya dışında da çağdaş düşün ve roman anlayışına yaptığı katkılarla anılan Fyodor Mihayloviç Dostoyevski'nin ilk yayımlandığında büyük yankı uyandırmayan bu eserinde, ancak genç ruhlarda yaşayabilen saf ve büyük bir aşkın unutulmaz örneği veriliyor. Usta yazarın, 26 yaşındayken yayımlanan bu eserindeki şiirsel anlatımın büyüsünden etkilenmemek olanaksız..

Cibran hayatı boyunca, İsa'nın hikayesini tekrar anlatmayı arzuladı. Bu arzuyu, Orta Doğu'da fakir bir çocukken, bir rahiple İncil okuduğundan itibaren taşıyordu. Bir erişkin ve Amerika'da başarılı bir yazar olduğunda, hikayeyi daha önceden kimsenin anlatmadığı gibi anlatmak istedi ve 'İnsanoğlu İsa'yla tam da bunu başardı. Bu kitap, Matta, Markos, Luka ve Yuhanna gibi, İncil'in Cibran tasviridir. 'İnsanoğlu İsa'da, Cibran, İsa'yı okuyucuya birbirine benzemeyen geniş bir grup insanın gözünden sunuyor. Bu ka

Her insan yaşamında kâbuslar yaşamıştır. Kalıcı olur, geçici olur, ama mutlaka vardır. Kâbuslar akılda kalır. Yaşamımızda belki mutluluklar daha fazladır ama akılda kalmaz. Oysa insanlar mutlu günlerini daha da artırmak için yaşar ve hep de onları anmak, onlarla yaşamak ister. Ne yazık, bu büyük bir aldatmacadır. Asıl kâbus nedir biliyor musunuz? Bu yüzyılda, böyle bir ülkede eli kolu bağlı yaşamak zorunda kalmak. Gerisi teferruat..

İkiyüzlülük her zaman var olacak, tırnakları boyalı ve cilalı olsa bile; aldatma asla değişmeyecek, dokunuşu yumuşak ve narin olsa bile; yalan asla gerçeğe dönüşmeyecek, ona ipek elbiseler giydirip saraylarda oturtsanız bile; açgözlülük memnuniyete dönüşmeyecek; suç da erdeme. Öğretilere, geleneklere ve tarihe olan ebedi kölelik yine kölelik olarak kalacak, yüzünü boyayıp sesini değiştirse de. Kölelik bütün korkunç formlarıyla kölelik olarak kalacak, o kendisine özgürlük dese bile.''

Kafka'nın 1909'la, ölümünden bir sene önce olan 1923 senesi arasında yazdığı günlükler, ölümünden sonra dostu Max Brod tarafından kitaplaştırılmıştır. Kafka, günlüklerini yayımlanma amacıyla yazmadığı için, Prag'daki hayatını, hayranlık duyduğu babasına olan hislerini, evlenmeye kendini ikna edemediği kadınla ilişkisini, pişmanlıklarını ve toplum tarafından dışlanmışlık hislerini bütün içtenliğiyle yazmıştır. Günlükler, Kafka'nın dayanılmaz bir gerilimle geçen yaşamını ve duygularını tüm çıplaklığıyla okuyu

Dostoyevski'nin bu romanı yalnızca ezilmişliğin ve toplumsal kötülüklerin sürükleyici trajizmini dile getirmekle kalmaz. Bu aynı zamanda en yüce yargı yeri olarak insan vicdanına ve insan aklına bir başvurudur. Dostoyevski de başkahramanıyla birlikte, yoksulluğun ve acı çekmenin her toplum için kaçınılmaz olduğunu ileri süren dönemin düşünürlerine, bunların ileri sürdükleri -kimi dinsel- düşüncelere şiddetle karşı çıkmıştır. Büyük yazar, bir hiç olarak kalmak, ses çıkarmadan boyun eğmek, her şeye sürekli ka

Raymond Williams, Hardy'nin anlatı yurdunun Wessex değil, değişim ile gelenek arasındaki sınır olduğunu söylerken haklıdır, değişmekte olan kırsal hayatın sınırında mücadele eder onun kahramanları ve kaybederler. Yaşar Kemal'in Çukurova'sı da bir sınır-uzamdır, sınır ilişkilerin mücadele alanıdır ve onun başlıca karakterleri de kaybetmeye yazgılıdır. Fakat bir değerler manzumesi öne sürmez hiçbiri. Aklı başında hiç kimse onun anlatılarının eşkıyalar, hantal köylüler, hüzünlü göçerler, henüz teşekkül etmekte

Derin, yüce ve uzaktır yaşam. Sadece engin hayal gücünüz erişebilecekken onun yüksekliğine, nefesinizin esintisi karışabilecekken onun yüreğine, gölgeniz hüzün olup geçecekken onun çehresinden ve en bitkin çığlığınız onun göğsünde bahara ve güze dönebilecekken varamadınız farkına, ancak yaşam hep yanı başınızdaydı aslında.''

...Oblomovların hiçbiri kendilerine telkin edilen yaşam ilkelerini özümseyememişlerdir, bunları pratik sonuçlarını alacak kadar uygulayamamışlar; sözün eyleme dönüşmesi, ilkenin ruhun iç gereksinimleriyle kaynaşarak bu gereksinimlerin içinde eriyip yok olması ve böylece insanı harekete geçiren biricik güce dönüşmesi çizgisine ulaşamamışlardır... Onlar için düşlerin gerçeklerden, genel ilkelerin hayata ilişkin basit bir gerçekten daha değerli olması da bundandır. Bunlar yararlı kitaplar okurlar; bu kitaplard

Dünyanın en ünlü aktörlerinden biri sayılan Al Pacino, henüz oynculuk kariyerinin başlarındayken ve bir sinema oyuncusu olmayı kafasına koyduğu yıllarda, Konstantin Stanislavski'nin daha çok tiyatro sanatı için yazdığı kurslara katılmış. Al Pacino, daha sonradan kitap haline getirilecek Lawrance Grobel ile yaptığı söyleşisinde, Stanislavski'nin kurslarının kendisi için son derece sıkıcı ve bunaltıcı olduğunu söylüyor ama yine de kursların aktörlük yaşamının kilometre taşlarından birini oluşturduğunu da kabu