Birçok fotoğrafçı, bugün büyük bir toplumsal gözetim altında bulunduğumuzu ve bunu gerçekleştiren devlet otoritesine ve tekellere kamerasıyla sürekli şekilde malzeme taşıdığının ayırdında değildir. Üstelik otoritenin toplumu gözlem altında tuttuğunu dikkate almadan fotoğrafı, başkalarını gözetlemenin bir aracı olarak kullanmaktan da sakınmıyor. İşte bu çerçeveden bakıldığında, günümüzde bir kameraya sahip olmak demek, siyasi otoritelerin ve fotoğraf tekellerinin gerçeklik üreten bir fotoğrafçıya sahip olmas

Kahramanlarımız için Milattan Önce dönemi kapandı. Artık Milattan Sonra 1350 yılındalar. Ancak bu yıllar insanlığın en karanlık dönemi. Çünkü artık felsefe, sanat, bilim özgür değil. Din her şeye egemen oldu...

'Sözde Fotoğraf, görüntülerin büyüsü ve gizemini yaşayan bir fotoğrafçının, düşünce ve deneyimlerini kapsayan bir çalışma. 'Sözde Fotoğrafta güdülen amaç, görme biçimini, görüntülerin taşıdığı anlamları ele alarak görüntülerle kuşatılmış okuyucuların düşünsel bir tartışma ortamına kavuşturulmasına katkıda bulunmak; görünüşlerden görüntülere uzanan süreçte fotoğrafın varlık nedenini, imgesel yanılsamaları ve fotoğrafı doğru anlama ve algılamanın ipuçlarını vermektir.

Kardeşlerim, aziz kardeşlerim benim, Aşağıda yaban mersini koruluğunda, Bir genç kız dans ediyor aya karşı, Saçlarında binlerce çiy yıldızı, Ayaklarında binlerce kanat.

Küçük filozoflarımızın macerası yüz bin yıl önce Neander Vadisi'nde başlıyor. Sonra tahta bir flüte dokunarak otuz bin yıl öncesine gidiyorlar... Bakalım geçen zamanda neler değişmiş...

On bin yıl önce Konya'da kurulan ilk köy, Çatalhöyük... İnsanlar artık göçebe yaşamıyorlar. Toprağa yerleşip üretim yapmaya başladılar. Bundan sonra işler biraz daha karmaşıklaşıyor. Küçük filozoflarımızı takip edelim...

Beş yüz bin yıl önce insanlar acaba ne yapıyorlardı? Görünümleri, yaşamları, beslenmeleri günümüzdeki insanlara benziyor muydu? Küçük bir obsidyen taşına dokunarak bu soruların cevaplarını arayan kahramanlarımız, sizleri de bu eğlenceli yolculuğa davet ediyor.

Skolastik Dönem uzun sürse de insanlık yavaş yavaş dinin egemenliğine karşı gelerek yüzünü tekrar felsefeye, bilime ve sanata çevirdi...

İki bin beş yüz yıl önce insanlık, Antik Yunan'da evreni anlamaya çalışılırken Hindistan'da iyiliğin ve mutluluğun yollarını arıyordu.

17. yüzyıl filozofları Descartes ve Spinoza, Avrupa'da yeniden aydınlık günlerin başlayacağını müjdeliyor...

19. yüzyıldaki hızlı değişim insanlığın sömürülme biçiminide değiştirmişti. Yüzyılın büyük filozofu ve siyasetçisi Karl Marks her türlü sömürüye itiraz etti ve başka bir dünyanın mümkün olduğunu anlatmaya çalıştı...

Fotoğrafı bir anlamda hem 19.yy'ın bir sözcüsü, hem de günümüzde popüler kültürün bir suç ortağı veya işbirlikçisi gibi görebiliriz. Nitekim görüntüler 19.yy boyunca toplumların gerçeklik, huzur ve refah mücadelesine eşlik ederken, bir yönüyle düşünsel aydınlanmanın, sosyalleşme ve demokrasi kültürünün benimsenmesinde de etkin bir rol üstlenmiştir. Keşfedildiği dönemde görüntülerin güvenilir bir kanıt yarattığına, dahası kesinleştiren ve ikna eden bir nesnellik sergilediğine inanılıyordu. Bu bakımdan fotoğr

İnsancıklar, mektup-roman tarzında kaleme alınmış kısa ve toplumsal içerikli bir romandır. Dostoyevski'nin ilk romanı olan İnsancıklar, aynı zamanda ilk Rus toplumsal romanı sayılır. Dostoyevski'nin acıma duygusu daha bu ilk eserinde bile belirgindir. Roman yaşlı bir katibin küçük bir kıza olan aşkını ve bu kıza karşı gösterdiği saygınlık çabalarını da konu alır. İnsancıklar, Dostoyevski'nin ilk yapıtı olmasına rağmen en önemli romanlarından birisi olarak kabul görür.

Bugün fotoğrafın günlük yaşam içinde ne kadar farklı amaçlar için kullanıldığını söylemeye gerek bile yoktur. Görüntülerin yaşamın her alanına girmiş olması, beraberinde aynı oranda fotoğraf çekenlerin sayısının arttırmasını da getirmiştir. Nitekim günümüzde görsel imgelere duyulan gereksinim, bir gereksinmeden çok bizi göstergelerin hakim olduğu bir düzene doğru taşımaya başlamıştır. Kameralar düşünen, tasarlayan ve kaydeden fotoğrafçı gözün yardımcısı olacağına, kayıt ve gözaltını meşrulaştıran bir suç ay

Kameralar aracılığıyla hayata bir çerçeve çizmek, hayatı bir kameranın gerçeklik ölçütleriyle tanımlamak demektir. Günümüzde görüntü araçlarının yönlendirdiği fotoğrafçıların sayısal artışını gözönüne aldığımızda, kameranın fotoğrafçı çoğunluk üzerinde ne kadar etkili bir hükümranlık oluşturduğu daha iyi anlaşılacaktır. Kamera ve objektiflerin yarattığı illüzyonun, insanları kendi büyülü atmosferine ne denli kolaylıkla kilitlediğini yaygınlaşan fotoğraftan anlamak pekala mümkündür. Bu nedenle çok zaman gözü

Gece gri tonlar halinde ilerlerken, el ayak eviçlerine çekildiğinde, bir süre sofra başında ince mutluluklarını tanımlamaya çıkacak insanlar. Sonra, sabah vardiyasının uykuya yatan insanları, birer ikişer gökyüzünden çekilen yıldızlar gibi kapatacak gözlerini. Çünkü artık, gece, grilikleri geçerek bütün kimliğiyle hissedilir olduğundan, kulübelerin ağır uykusunun yerini, sarayların ışıltılı varsıllığı alacak. Bizler, yaşamın ne varsa suretini yaşamaktan hep yorgun, onlar aslını astarını eskitmekten kibirli

Akşam üzeri Nil'in kıyısında bir sırtlanla bir timsah karşılaştılar, durdular ve birbirlerini selamladılar. Sırtlan konuştu ve dedi ki: Günleriniz nasıl geçiyor, Efendim? Ve timsah cevap verdi, Kötü geçiyor. Bazen acımdan ve kederimden ağlıyorum ve sonra yaratıklar hep diyor ki, Ama onlar sadece timsah gözyaşları.' Ve beni her sözden öte bu yaralıyor. Sonra sırtlan dedi ki: Acınızdan ve kederinizden bahsediyorsunuz ama bir an olsun beni düşünün. Dünyanın güzelliklerine bakıyorum, onun harikalarına ve muc

Üç arkadaş, bir gece yarısı, İran hududunda, Pir Reşit Dağı'nın yamacına yaslanmış bir köyde çığlık çığlağa dünyaya geldiler. Birlikte derin vadilerde kuş ve yılan avlayarak, dağdan dağa at sürerek büyüdüler. Sonra zamanın ruhu herbirini bir yere savurdu.. Biri bir kıza aşık oldu, ata baba topraklarını arkasında bırakarak, onun peşinden gitti. Bu onulmaz zorlu yolculukta ölümle, zülümle, yoklukla ve açlıkla karşılaştı, büyük badireler atlattı, korkunç şeyler yaşadı. Diğeri bir kan davasına karışıp İstanbul

Sanat özgür müdür? Düşünce, sanatsal yaratımda sanatçının özgürlüğüne karşıt mıdır? İdealden arınmış bir sanat mümkün müdür? Toplumsal düşünce sanatın ruhunu mu öldürür, yoksa ona yeni bir içerik ve dinamizim mi katar? Proudhon Sanatın Prensibi'nde tüm bu soruları gerçekçi üslubun temsilcisi Courbet ve onun yapıldığı dönemde çok tartışma yaratan eserleri üzerinden sorunsallaştırır, yeni üslubu dönemin diğer sanatçıları ve üsluplarıyla ilişkisi içinde tanımlar ve bu yolla sanatın toplumsal güzergahı olarak g