Güneş doğarken bile; bedeninizin sol yanından hiç gitmiyorsa, hep mıhlanıp kalmışsa gözlerinizin en derin uykusunda, bedenini hayal edip duruyorsanız, özlemiyle kavga edip savaşıyorsanız, sevdalı gözlerle bakan geceler yaşıyorsanız nedensiz... Kırılgan, unutkan hallere düşüyorsa nefesiniz; elleriniz, kollarınız onu sarmak istiyorsa, hiç düşmediğiniz hallere düşüyorsanız, giden bütün yollarda aklınız onda kalıyorsa, oturduğunuz masada onun adını yazıp, kağıdı buruşturup atıyorsanız büyük bir heyecanla... Bir

...Kaç saat olmuştu evden çıkalı? Evden çıkmadan önce kafesi açıp kuşunu uçurdu. Bir ismi yoktu kuşun. Kuştu o. Kediyi sokağa bıraktı. Onun da bir adı yoktu. Kediydi o. Ölü balıkları toplayıp çöp kovasının içine attı. Onları bırakabileceği bir denizi yoktu. Öylece çıktı evden. Kalacak bir neden kalmamıştı. Derin bir nefes aldı. Menekşe kokuları denizin kokusuna karıştı. Elbisesini çıkardı, hardal sarısıydı elbisesi; severdi bu rengi. Denize doğru yürümeye başladı. Küçükken dinlediği başka bir masal geldi ak

"Vicdanı bilgi ve merhamet besler. Vicdanlı insanlar da toplumu güzelleştirirler." "Knowledge and mercy feed the conscience and merciful people improve society." "Akıllı insanlar, çevrelerinde bulunan her şeyden beslenirler. Bu, aklı güzel kullanmaktır." "Wise people feed on anything around them. That means using a mind wisely." "Birçok hayat, iz bırakmayan su lekesine benzer. Gelir ve geçer." "Many lives are like water stains evaporates without any trace." "İyi insanlar, bulundukları her yeri cennet yaparl

Onu görmek zorlaşıyor, bedeninin, birlikte diktiğimiz bedenin dışına çıkıyor, o bedenin düşüncelerini bırakıyor, düşünceler üzerinden dökülüyor, benden uzaklaşıyor, yeni bir giysi dikiyor içinde benim olmadığım. Kayboluyor. Hem o, hem de ben. Beni duyumsamakta zorlanıyor. Sözcükler belleğinden siliniyor. Kayboluyor. Düşüncelerimizin hepsi kayboluyor. Aramıza başka düşünceler siniyor. Benim değil bunlar, onun da değil. Onu görmek zorlaşıyor, o kadar uzaklaşıyor ki bundan sonrasını duyamıyor.

Acılarla yoğrulmuş yaşanmışlıklarına; dürüstçe, cesurca ve samimiyetle neşter vurulmuş, şiddet mağduru iki kadının hayat hikâyesidir ‘Kadın ve Şiddet.’ Şiddet kadının kaderi değil, insanlık ayıbıdır. Şiddet hikâyelerinin artık son bulması ümidiyle, ayrım yapılmadan, kadın ve erkek el ele Kadına Şiddete Hayır!

Menekşe birkaç saat süren yolculuk boyunca, gökyüzüne bakıp düşünerek hayaller kurdu. Birden gökyüzündeki yıldızlar dikkatini çekti. Her bir yıldız gökyüzüne asılı bir fener gibiydi. Milyonlarca fener, üstelik de düşmüyorlar, diye düşündü. O an, bir yıldızın kaydığını fark etti. Hemen bir dilek tuttu. Henüz küçük bir çocukken kayan bir yıldız görürse dilek dilemesini söylemişlerdi büyükleri. Bir de, herkesin bir yıldızı olduğunu ve o kişi öldüğünde, yıldızının da kayarak yok olduğunu söylemişlerdi. Bu yüzde

Sözcükler, gökteki sayısız yıldızlar, yazarlar ise gökteki yıldızları yere indiren anlam yaratıcılarıdır. Yazmak içten gelir, kalpten gelir, gönlünüz size yazılar yazdıran hükümdar olur bazen. Kalbiniz sevgileri yazdırır. Yazarlar mıknatıs gibidir, hayatın anlam zenginliğini satırlara, sayfalara çekerler. Hayatı yazarsanız yaşanılanlar daha gerçeklik kazanır. Yazarak gerçekliği yaratır yazarlar. O anda, birden, birkaç sözcükle okuyucuları büyülersiniz. Büyü hayatın gerçekliğidir. Yazarlar yaratıcılıklarını

Değil mi ki aşkının rengine kendisi karar vermişti, onun rengine boyalı gezmeliydi. O aşk kabının şeklini de almalıydı. Aşk onu ne güzel kendine döndermiş, kendine benzetmişti. … Aşk bir kör düğümdü. Ne güzel bir tarifti. Ucu içinde olan, açıldıkça yeniden dolaşan, iç içe geçmiş hayatlar manzumesi. Karmakarışık ama insanların her hâline razı olduğu bir düğüm. Yüreğin itiraz etmediği bu karışık hâli sevmek, aşktı. Boğumlarda boğulmak, nefesini içine alıp bir daha vermemek aşk yolcularının işiydi.

Bu kitapta yer alan makaleler, hemen hemen herkesin hayatının bir döneminde okuduğu kitapların roman kahramanlarını odağına alıyor. Semiramis Yağcıoğlu, Suat Derviş’in Suskun Kadınlarını, Orhan Kemal’in Murtaza’sını, Aziz Nesin’in Zübük’ünü, F.Scott Fitzgerald’ın Gatsby’sini Lawrence Durrell’in Justine’ini, Ernest Hemingway’in Robert Jordan’ını ve daha birçok kahramanı incelerken, eleştirel okumanın yapıçözümcü bir yol haritasını sunuyor. Bu kahramanların ayna karşısında varoluşsal bir endişeyle kendilerine

Geçmişin hikâye anlatıcıları, engin deneyimleri ve insanı bir anda sarıp sarmalayan akıcı anlatımları ile her yaştan insanımıza kendilerini sevdirerek toplum içinde saygın bir yer edinmiş, karşılıksız sevilip sayılmışlardır. Onlar da bilgi hazinelerinde ne varsa hiçbir karşılık beklemeden çevresindekilerle paylaşmış, bildiklerinin kendileriyle birlikte öte âleme gitmeyip bu dünyada dilden dile dolaşmaya devam etmesi için ellerinden gelen çabayı göstermişlerdir. Bu sayede çok sayıda efsane ve hikâye kültür y

Ölümlü birinden doğmamış gibi Benim yanlışlarımı düzeltme Bu neyin cesareti Bizim sahiller denize diktir Böyle düz sahiller korkutur bizi Eski kabilelerin göçleri Uzak diyarlardan baskına gelir Tek gözlü korsanlar gibi

Her sabah ve her akşam aşkımı gizlediğim çiçekli şiirlerde buluşurum seninle, Hüznümün adresi yüreğimi dizelerle birleştiririm sen bilmezsin, duymazsın sesimi... Öyle anlar yaşarım ki bazen kelimelerin bile değeri kalmaz. Kapkara bir kuyuda boğulurum içimde kalan derin sızıyla birlikte. Bazen gün batımı kızıl çukurlara dalarım, yanarım yandıkça kanar içim. Cehennem çanları çalar kulaklarımda. Sabah olunca yosun gözlerinin hayaliyle uyanırım düşlerimden. Bir tılsım beklerim her şeyi geri çevirsin diye. Yani

Parmaklarımı sayıyordum. Her saydığımda belki bir parmağım eksik çıkarsa, eve dönmek için kendime bir bahane bulmuş olmanın sevincini yaşarım diye düşünüyordum. Oysa durup dururken parmaklarım eksik çıkacak değildi ya. Bunu ben de biliyordum. Eksik çıkarsa ne diyecektim? Bir parmağım düşmüş mü ya da bir parmağımı evde mi unutmuşum? İnsanların yüzlerine bakmıyordum, bakamıyordum, bakmak istemiyordum. Sokaklar bomboştu. İnsanlarla doluydu, adım atacak yer yoktu ama bomboştu.

''her karmaşık görünen birer aynadır sislerin ve gözlerin açık olmasına dayanır yüzeyine başını çevirenin kendini görmeyeceği ayna benzetmenin gerçek bir aracı olmadığı için her görünenin olamayacağı bir dünya kesinlikle bir sır olarak kalacaklar motor çarklarına döndüğü yaprakların tasavvurlardan şimdiye kadar bir çok şeyi arayanlar oldu sesinizi benzettim en onulmaz rüyalara kurgu olduğunu karşılarında duran şeylere söylerlerken yakaladım onları''

uzun boylu değilim uzun lafın kısası türünden ağzımda lafları yuvarlar dururum anlaşılmaz. yakışıklı ve bilge birilerine benzetse de birileri ben haddimi bilirim dalga geçerim kendimle. bir ayağım çukurda üstelik çukurda olan ayağımın baş parmağı kırık. nedenini bilmem ama kadınlar sever beni ama kadınların sezgisinin gücünü bilirim adamdan anlarlar, her ne kadar adamdan saymasam da kendimi.

3-6 yaş arası, kişilik ipuçlarının oluştuğu dönemdir. Bu dönemde çocuklarımıza, evrensel değerlerle beslenmiş sağlıklı kitaplar okumalıyız, okutmalıyız. Yayınevimiz, okulöncesi serisindeki kitapları bu anlayışla hazırladı.

3-6 yaş arası, kişilik ipuçlarının oluştuğu dönemdir. Bu dönemde çocuklarımıza, evrensel değerlerle beslenmiş sağlıklı kitaplar okumalıyız, okutmalıyız. Yayınevimiz, okulöncesi serisindeki kitapları bu anlayışla hazırladı.

3-6 yaş arası, kişilik ipuçlarının oluştuğu dönemdir. Bu dönemde çocuklarımıza, evrensel değerlerle beslenmiş sağlıklı kitaplar okumalıyız, okutmalıyız. Yayınevimiz, okulöncesi serisindeki kitapları bu anlayışla hazırladı.

3-6 yaş arası, kişilik ipuçlarının oluştuğu dönemdir. Bu dönemde çocuklarımıza, evrensel değerlerle beslenmiş sağlıklı kitaplar okumalıyız, okutmalıyız. Yayınevimiz, okulöncesi serisindeki kitapları bu anlayışla hazırladı.